Traumatische herinneringen, misschien heb jij ze ook? Ik neem je graag mee in dit voorbeeld.
Je rijdt op een zonnige dag met je auto weg van het strand, genietend van de heerlijke dag. Je zingt mee met het liedje “Happy People” op de radio. Je bevindt je op de snelweg, gekleed in een bloemenjurk en draagt een zonnebril. Het liedje nadert zijn einde en “BAM!” je wordt van achteren aangereden door een rode Volvo. Naast de schrik voel je de pijnlijke klap in je lichaam en word je overweldigd door de schade aan je auto.
Vervelende en traumatische ervaringen, net zoals prettige momenten, worden via diverse zintuigen ervaren en op verschillende plekken in ons brein opgeslagen. Ons brein maakt automatisch verbindingen (associaties) naar andere gebeurtenissen en herinneringen. Deze kunnen verbonden zijn door bijvoorbeeld tijd, omgeving, emoties, ervaringen, handelingen en meer. Zo ontstaan er netwerken van traumatische herinneringen die met elkaar zijn verweven.
Een onverwerkte traumatische ervaring verdwijnt naar het onderbewuste en zal daar invloed blijven uitoefenen. Je gedrag wordt dan beïnvloed door gedachten en gevoelens waar je niet altijd bewust van bent.
In het bovenstaande scenario zijn er veel fragmenten, maar het fragment dat jij als persoon “kiest” als trigger voor emotie, is afhankelijk van jou. Misschien besluit je na de aanrijding om geen bloemenjurken meer te dragen, omdat je gelooft dat ze ongeluk brengen. Of wellicht komt die leuke date die je aan de telefoon sprak je ophalen in een rode Volvo, waardoor je deze persoon al niet meer als “prettig gezelschap” ervaart.
Dat muziek herinneringen kan oproepen, is misschien wel het meest bekend. Maar wat voor herinneringen? Daar gingen onderzoekers uit Californië achteraan. De twee activiteiten die het vaakst werden herinnerd? Dansen en autorijden. Niet verrassend, aangezien deze twee vaak hand in hand gaan. Dus als je het liedje “Happy People” hoort, voel je misschien de herinnering van de aanrijding weer.
Gevoel is een containerbegrip met meerdere betekenissen. We gebruiken het voor bijna alles: “Dat zegt mijn gevoel nu eenmaal. Ik voel me niet lekker. Ik voel wat je zegt. Ik voelde dat ik weg moest!” Meestal gebruiken we gevoel om uit te leggen dat we niet ons verstand bedoelen, terwijl het meeste gevoel juist van het verstand komt. Dit noemen we emotie.
Het ongeval zorgt ervoor dat je door herinneringen negatieve associaties ervaart bij muziek, een rode Volvo, en misschien zelfs de bloemenjurk. In gesprek zeggen we dan; “ik ga niet in die rode Volvo mee, dat voelt niet goed.” Ons brein maakt automatisch verbindingen (associaties) naar eerdere gebeurtenissen en herinneringen, wat verklaart waarom het niet goed voelt.
Maar wat is gevoel en wat is intuïtie? En wanneer verwart ons brein gevoel met emotie?