Systemische drijfveren

Als je verliefd bent zie je iemand niet zoals hij is, maar zoals je wenst dat hij is. Je ziet dingen die er niet zijn of je ziet precies de dingen die er wel zijn –lastige karaktertrekken

bijvoorbeeld –helemaal  niet. Verliefdheid  is  dus  een  oogziekte,  voor  een  groot  deel illusie,  een projectie. De beste genezing voor deze ziekte is het samenleven, dan word je geconfronteerd met de realiteit, dan begint de werkelijke relatie.

Hoe komen partners tot een deugddoende duurzame relatie? Is dat nog mogelijk in deze tijd? Is samenleven met iemand alleen maar een kwestie van gevoelens?

In het begin is de relatie gevoelsmatig en evident. Doorheen de tijd breekt het onderscheid en het verschil tussen de partners door. Dan blijken er toch wel cruciale verschillen te zijn over onderwerpen die niet geheel onbelangrijk zijn en deze verschillen worden meer transparant als je samen aan het opvoeden bent.

Enkele onderwerpen waar nog al eens conflicten over zijn, tijd, Intimiteit, Geld, familie, toekomst, kinderen, verhuizen.

Het blijkt in de praktijk dat we allen van onze ouders en zelf voorouders overtuigingen en normen en waarden me hebben gekregen dat is ons referentie kader onze manier van waaruit wij naar de wereld kijken. Deze triggers heeft iedereen; Als jij in je jeugd geen onzinnige dingen van je ouders mocht hebben, zal je niet zo snel iets voor je kind kopen als je zelf er de praktische nuttige kant er van in ziet.

Voorbeeld:
Mijn vader is geboren in de honger winter, met als gevolg dat in zijn mechanisme een aangeboren emotie op eten aanwezig was. Je bord volscheppen en het eten niet opeten was “not done”, dat deed je niet. Hierdoor werden wij als kinderen grote eters en kreeg ik pap als ik in de nacht wakker werd, de overtuiging van mijn vader was immers; als je huilt zal je wel honger hebben. Deze overtuiging nam ik mee in mijn eigen gezin, maar op het moment dat ik bewuster werd van wie ik was en wat ik mee wilde nemen uit mijn jeugd, was ik in staat te zien dat ik dit niet mee hoef te geven aan mijn kinderen. De overtuiging van mijn vader was niet goed of fout, daar gaat het in deze niet om. Het gaat om bewust worden wat neem ik mee aan overtuigingen en normen en waarden uit mijn opvoeding.

Zolang je zelf bewust bent van je gedrag en helder hebt dat je iets doet als gevoeld van jou opvoedingen verleden kan je er in de regel naar kijken en zo nodig ook laten en er flexibel mee om gaan het is pas een probleem als dat niet het geval is en je partner tegen stukken van jou aan loopt en jij er geen bewustzijn op hebt zitten dat wordt het lastig om te bespreken en zal de ander zich snel aangevallen voelen en verdedigen in een gesprek in plaats van transparant mee te denken richting een compromis of oplossing.

In veel gevallen wordt je verliefd en stap je in met elkaar op deze basis en je zoekt niet altijd naar een partner die dezelfde overtuigingen en kaders heeft als jij zelf en echter blijken deze verschillen het meest een issue te worden zodra er kinderen zijn.

​Eén mooi voorbeeld is dat van Elise, ze valt als een blok voor de nonchalance van Jaap ben bewonderd zijn relaxte levenshouding. Ze geniet van de spontane uitjes en reizen die ze met Jaap maakt. Zelf komt ze uit een burgerlijk en gestructureerd gezin en de vrijheid die Jaap heeft trekt haar enorm aan en ze besluiten dan ook te trouwen en krijgen twee kinderen. Al snel na de geboorte van de tweede begint Elise te verlangen naar meer structuur voor de kinderen Jaap neemt de dag en het ritme zoals het komt en Elise heeft hier veel stress van gezien de kinderen te pas en te onpas wakker zijn en eten krijgen van Jaap zo komt er nooit een goed ritme in de kinderen briest Elise waarop Jaap verbaasd is en zich afvraagt waar een gestructureerd ritme voor nodig is. Zo blijken verschillen die in eerste instantie voor aantrekkingskracht zorgden naderhand voor enorme conflicten te kunnen zorgen.

Dr. Alfons Vansteenweegen geeft al jaren therapie aan koppels en pleit voor overeenkomsten en helderheid in de structuren met zicht op waar komt jou verlangen voor structuur vandaan.

Zicht op gedrag dus kunnen we stellen en dit is niet geheel eenvoudig de scheiding cijfers liegen er niet om het is een feit dat je kunt scheiden en dan nog steeds papa en mama blijft van de kinderen. En dan in de regel nog harden tegen verschillen aan loopt in de opvoeding. Kinderen hebben geen baat bij extreme verschillen en uiteen lopende regels. Helderheid geeft een kind rust en veiligheid en van daaruit kan vertrouwen ontwikkelen.

Het is een uitdaging om een lijn neer te zetten in de opvoeding een lijn die best wat bochten mag hebben en toch overzichtelijk blijft voor ouder en kind. En of je samen bent met de papa of mama van de kinderen of niet streef naar overeenkomsten met elkaar sluit compromis uit liefde voor de kinderen.

We sluiten bij de geboorte het kind in ons hart en willen het alles geven, en nog veel meer dan dat. En het voornaamste wat je het kind mee kan geven is dat je als ouder je eigen stukken kan zien en er los van kan komen uit liefde voor het kind. Met als doel een ouders zijn die het kind een liefdevolle veilige basis mee kan geven

Compensatie
Bij compensatie wordt er gemaskeerd. Van compensatie spreekt men indien iemand bang is om alleen te zijn, maar waarbij deze persoon zichzelf steeds maar weer inprent dat hij niet bang is en juist alleen zal blijven, om zichzelf te bewijzen dat hij dat wel kan. Compensatie is als je doet wat je eigenlijk niet zou willen doen.

Om het nog iets ingewikkelder te maken: Compensatie is een poging om te ontkennen. Elk mens draagt polariteiten in zich, dat mag helder zijn. We verduidelijken dit met een casus uit de praktijk:

Casus Ronald
Ronald, midden dertig bezoekt een coach met een aantal lichamelijke klachten. Zijn klachten zijn o.a.: maagkrampen, frequent hoofdpijn, vermoeidheid en rugklachten. Deze man is al bij de dokter geweest voor een uitgebreid onderzoek en fysiek komt er niets concreet uit de

onderzoeken, vandaar de man zich bij een coach meld. Zijn klachten geeft hij op de cijfer ladder een acht,  hij ervaart de klachten best intens en het belemmert hem in zijn dagelijkse doen. De wens van Ronald is de klachten naar 1 of 0 te brengen.

Hij vertelt altijd voor iedereen klaar te staan, als het moet midden in de nacht. Hij verwacht daar ook niets voor terug zegt hij. Ronald komt spontaan over en praat makkelijk over zichzelf.

Mensen met problemen komen altijd bij hem voor raad. Wanneer hem gevraagd  wordt of hijzelf enig idee heeft waarom die mensen altijd bij hem komen met problemen, schudt hij ontkennend zijn hoofd. Hij heeft een beroep waarbij hij vaak lezingen en voorlichtingen moet geven. Hij geeft aan daar geen enkele moeite mee te hebben. Hij doet dat met alle liefde.

Hoe de coach ook vraagt en onderzoekt; zij heeft er geen idee van waarom deze meneer deze klachten heeft ontwikkeld. Op grond van wat hij heeft verteld wordt hij gecoacht op de basisbehoeften en krijgt hij de EE punten Maag en galblaas mee als huiswerk, helaas geeft hij na twee weken al aan dat dat dit erg weinig doet.

Een nieuwe methodiek volg, dit doet ook weinig. Een derde sessie heeft ook geen enkele verbetering tot gevolg waardoor de coach besluit dieper te gaan graven en bemerkt ze voor het eerst dat Ronald zich ongemakkelijker gaat voelen. Hij wordt stukken terughoudender in het verstrekken van informatie. Stom toevallig is de volgende patiënt van die dag een oude studiegenoot van Ronald. Zij treffen elkaar voor de deur van de praktijk wanneer Ronald weggaat   en   de   studiegenoot   aankomt.   Bij   binnenkomst   steekt   de   oude   studiegenoot onmiddellijk van wal en vertelt wat een hekel hij aan Ronald heeft gehad en waarom. Het blijkt hem zelfs erg hoog te zitten. Met stomme verbazing hoort de coach de verhalen stilzwijgend aan.

Ineens valt het kwartje bij de coach. Het betreft hier een enorme overcompensatie. Om te bezien of dat daadwerkelijk zo is, gebruikt de coach een andere techniek en door middel van een andere vraagstelling en de daarop volgende reactiepatronen en antwoorden van Ronald wordt de compensatie al snel duidelijk.

Hij sterft van de zenuwen bij elke voordracht die hij moet houden. Hij verafschuwt deze angst en compenseert met een vertoning van zelfverzekerdheid, het maken van grapjes en jovialiteit.

Dit alles blijkt gebaseerd te zijn op zijn kindertijd. Thuis is hij helemaal niet zo joviaal en​ gemakkelijk als hij heeft doen voorkomen. Buiten het vertrouwde werd gecompenseerd. Binnen het vertrouwde (huwelijk en eigen omgeving) werd niet gecompenseerd.

Er volgen nog vier consulten, waarbij de coach werkt met het beschadigde kind niveau van Ronald. Hij reageert hier heel goed op. Na de sessies  staan de klachten op het ervaringsniveau op 1 en is hij erg tevreden met het resultaat. Hij heeft geleerd dat iedereen onzeker mag   zijn en niet hoeft te compenseren op dat gebied. Hij heeft ook geen schijnvertoningen meer nodig om gewaardeerd te worden door zijn omgeving, zoals hijzelf zegt. Hij geeft nog steeds lezingen en is daadwerkelijk zelfverzekerder, omdat hij weet dat hij ook onzeker mag zijn. Zijn huwelijk is beter en hechter geworden omdat er een basis van gelijkwaardigheid is ontstaan. In het laatste consult vertelt hij zich nog nooit zo vrij en gelukkig gevoeld te hebben.

Door in deze casus gemiste basisbehoeften bewust te maken kun je dus beter zicht krijgen hoe die vicieuze cirkels ontstaan.

Laat jij je laat beperken of leiden door je angst? Dan leef je niet ten volste. Het is je geboorte recht om te leven vanuit je kern, jouw kwaliteiten. Jij MOET laten zien wie je bent en wat je te bieden hebt. Maar dat doe je (nog) niet je bent angstig.

Waar is die angst eigenlijk op gebaseerd? En wat zou je doen als je zonder angst zou zijn? Als je onbevreesd iedere uitdaging aan zou kunnen gaan die op je pad zou komen?

Angsten kun je overwinnen.

Angsten kun je overwinnen. Het voelt ontzettend goed en bevrijdend om dat te doen. Je bent het jezelf verplicht om ten volste te leven.

Om je angsten te overwinnen moet je het verhaal veranderen dat je jezelf vertelt.
Uiteindelijk worden we namelijk waar we in geloven. De overtuigingen die je hebt over jezelf, heb je ontwikkeld door wat je hebt meegemaakt en door wat anderen je hebben verteld. Gelukkig hebben we allemaal zelf de kracht en de mogelijkheden om ons verhaal te veranderen en dus om onze angsten te overwinnen.

Angst is niets meer dan de emotie, het gevoel achter het verhaal dat je jezelf verteld.

Je kunt piekeren over je angst, of het eindeloos analyseren, maar daar los je het niet mee op. Wanneer je het gevoel van angst overwint zul je ook andere omstandigheden in je leven brengen.

Dus: welk verhaal vertel jij jezelf en hoe kun je jezelf uitdagen dit verhaal te veranderen? Het zal tijd kosten om een verhaal te bedenken dat goed voelt voor jou en om het verhaal bij te schaven en zo te kneden dat het bij je past. Het is bijna niet mogelijk om je verhaal in een keer 180 graden te keren.

Angst moet geen reden zijn om iets niet te doen.

En hoe geweldig voelt het als het je lukt om je verhaal te veranderen en je genoeg moed kunt verzamelen om voorbij te gaan aan je angst? Want alleen als je al je angsten recht in de ogen durft te kijken en deze kunt aangaan met zelfvertrouwen, overtuiging en vreugde, kun je al je dromen waarmaken.

Angst moet geen reden zijn om iets niet te doen. Angst is simpelweg niets meer dan een uitdaging om aan blokkades en overtuigingen te werken. En als je je angsten overwint dan wordt je beloond. Dan krijg je energie en dit is precies de energie die je nodig hebt om wezenlijke veranderingen teweeg te brengen in je leven.

Creëer de energie die je vervult en doet stralen van trots omdat je voor jezelf hebt gekozen en je jezelf door niets of niemand laat tegen houden.

Het is ons geboorterecht om gelukkig te zijn en een succesvol leven te leiden.