Ieder mens heeft een onbewuste angst en een verborgen talent. Daarvan ben ik overtuigd. En naast deze overtuiging die ik zeg vanuit  mijn hoofd, voel ik het ook zo.  Voor mijzelf weet ik dat er ‘iets’ is wat ik (nog) niet helemaal kan pakken en op de een of andere manier voor mij verborgen blijft, noem het gerust een sabotage. Er zijn ‘talenten’ in mij die naar de oppervlakte mogen komen. “Ik ben er klaar voor”, roep ik stoer.

Als eigenaar van een opleidingsinstituut is het thema doorlopend leren. Ik heb  immers een ‘lerend intituut’ en naast de  trainingen en nascholing die ik met regelmaat doe vanuit mijn professie, voelt dit toch echt anders. Ik kan het niet in woorden vatten…

Tijdens een training een kleine maand geleden, kwam er een korte presentatie voorbij van de training waar ik nu voor geboekt  heb. Direct had ik het gevoel “dat is iets voor mij”. Noem het intuïtie, een roep van de ziel… Ik voelde, dit moet ik doen! Tot mijn verbazing wordt de training niet in Nederland gehouden maar in Amerika.

Dat was even schakelen, mijn hoofd draaide op volle toeren want:  tijd, taal, kosten, werk en… Misschien moest ik maar niet gaan riep mijn hoofd, mijn gevoel dacht daar echter heel anders over. Het effect, een intern conflict en het geharrewar in mijn systeem duurde een paar dagen toen ik het eerste gevoel weer terug pakte en het besluit nam om te gaan.

En nu is het echte aftellen begonnen! Over een paar dagen zit ik in het vliegtuig richting Amerika en dan ga ik beginnen aan een 6 daagse zelfreflectie training met als doel meer uit mijzelf te halen.

Yes! Ik heb er zin in en vind het tegelijkertijd ook reuze spannend en ben er best wel mee bezig. Het is een geruststellende gedachte dat ik het vertrouwen heb dat ik de stappen mag maken die voor mij goed voelen. Tijd om weer een nieuwe uitdaging met mijzelf aan te gaan. Dat het mij iets gaat brengen dat is zeker en wat ga ik beleven…

Ben je net zo nieuwsgierig als ik? Hou de media van de Regenboog Academy in de gaten. I’ll keep you posted!